Jetlag

Slapen in een vliegtuig, dat is niet voor iedereen weggelegd. Thijmen is daar van ons drieën nog het beste in. Van de kleine 12 uur in het vliegtuig heeft hij toch de helft geslapen, waar wij het met een uurtje moesten doen. Ach, genoeg te doen aan boord, de nieuwste films, een boekje, je komt de tijd prima door. Aangekomen in Kuala Lumpur gaat het allemaal heel snel: binnen no time zijn we door de douane en onze rugzakken hebben we ook binnen 10 minuten te pakken. Vanaf de luchthaven nemen we de trein naar het centrum van de stad. Deze metro, een soort RandstadRail, heeft 1 halte, KL Sentral en doet er precies 28 minuten over. Vanaf Sentral zijn we met een superoude taxi binnen een kwartier bij ons hotel. De taxi trekt enorm naar rechts en moet continue flink gecorrigeerd worden door de zwijgzame chauffeur, die even met een collega moest bellen voor het adres, want het zijstraatje van Jalan Sultan Ismail, waar het hotel ligt, was niet bij hem bekend. 

Na een frisse douche direct de straat op richting de 'foodcourts' voor noodles met seafood en een groot Tiger-biertje. Voor Thijmen een paar happen noodles en wat verse sap. Hij heeft geen honger, hij lijkt toch wat van slag. Om negen uur liggen we in bed om vervolgens om half een 's nachts met z'n allen klaar wakker te zijn. De jetlag heeft in vol ornaat toegeslagen. Thijmen gaat een filmpje kijken en speelt met lego en verbaast zich dat er nog zoveel mensen op straat zijn. Het geluid van het wokken van de food stalletjes tegenover ons hotel gaat gewoon door tot vier uur. Het leven gaat in KL 24 uur per dag door. Dan vallen we weer in slaap.

De ochtend erna lopen we wat door de stad, bezoeken de indrukwekkende Petronas Towers en zitten wat bij de vele fonteinen in het fraaie park dat grenst aan de torens. Thijmen voelt zich niet lekker en net als drie jaar geleden in Singapore heeft hij kennelijk even nodig om zich aan te passen aan de tropische omstandigheden. We gaan snel weer naar het hotel voor een siësta.